Er zijn iedere week twee dagen waarover wij ons niet ongerust moeten maken; twee dagen die vrij zouden moeten zijn van angst en bezorgdheid.
Een van deze dagen is GISTEREN, met al zijn vergissingen en zijn zorgen, zijn gebreken en zijn flaters, zijn pijnen en zijn smarten
Geen geld ter wereld kan Gisteren terugbrengen.
We kunnen geen enkele daad van Gisteren herdoen.
Wij kunnen geen enkel woord dat wij hebben uitgesproken, doen verdwijnen.
Gisteren is in de eeuwigheid.
De andere dag waarover wij ons geen zorgen moeten maken is MORGEN.
Met zijn mogelijke ongelukken, zijn lasten, zijn wonderlijke beloften, en misschien zijn teleurstellingen.
Voor wat Morgen betreft kunnen we niets doen. Morgen zal de zon opgaan in al haar pracht, of schuilgaan achter dikke wolken. Maar opkomen zal ze.
Tot zij opgaat, behoort Morgen ons niet toe.
Want Morgen is nog niet aangebroken.
Er blijft ons slechts één dag over: Vandaag.
Ieder menselijk wezen kan het hoofd bieden aan de strijd van één enkele dag.
Het is slechts dan, wanneer wij er de lasten aan toevoegen van die twee geduchte eeuwigheden – Gisteren en Morgen – dat wij onszelf ontmoedigen.
Het is niet de ondervinding van Vandaag welke ons naar de zwakzinnigheid voert.
Nee, het zijn enkel de wrok en de bitterheid over wat Gisteren gebeurde, of de vrees van wat Morgen kan brengen.
Laten wij daarom ons best doen om slechts één dag tegelijk te leven: Vandaag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten